اتریش

اتریش کشوری است که رشته کوهای آلپ ازجمله مناطق توریستی آن هست. که اقتصاد اتریش را تکان داده و اشتغال زیادی در این کشور ایجاد کرده جغرافیای اتریش بسیار محصور کننده است. طوری که بیشتر خاک آن را مناطق کوهستانی تشکیل می دهند. و دارای رود های مهم زیادی است. فرهنگ اتریش محل تلاقی فرهنگ های تمام اروپا بوده است. که جشن های مذهبی و ملی و محلی زیادی همه ساله در این کشور برپا می باشد. سیاست اتریش بیشتر به رئیس جمهور وابسته است. همچنین اتریش دارای سیاست خارجه بسیار قوی می باشد.

سفر به اتریش میتواند بسیار خاطره انگیز باشد. اگر شما هم میخواهید سفری به این کشور داشته باشین و ویزای اتریش را دریافت کنید. کافی است به سایت ما wisa.ir مراجعه کنید و به تکمیل فرم ویزای اتریش اقدام نمایید.

 

جغرافیای اتریش

اتریش در نیمکره شمالی و نیمکره شرقی در مرکز اروپا واقع شده است اتریش به عنوان نگین کشورهای اروپایی و محل تلاقی فرهنگها تمام مناطق اروپا می باشد مساحت اتریش ۸۳۸۵۷ کیلومتر مربع است کشورهای چک و آلمان در شمال ایتالیا و اسلونی در جنوب مجارستان و اسلواکی در شرق و سوئیس و لیختن اشتاین درغرب همسایگان این کشور هستند.

کشور اتریش به کشور آلپ و دانوب مشهور است. این کشور موقعیت طبیعی و جغرافیایی خاص خود دارد که باعث شده طبیعت متنوع و زیبا داشته باشد منظره های گوناگون و فضاهای سرسبز زیادی در این کشور واقع است کشور اتریش در منطقه معتدل و دارای آب و هوای سرد در زمستان ،آب و هوایی ملایم همراه با بارندگی در تابستان است

در دامنه های رشته کوههای آلپ تابستانهای کوتاه و زمستان هایی بلند  دارد. در مناطق گرانیت و در اطراف دریاچه نوی  زیدلر دارای آب و هوای مدیترانه ای است که حدود ۶۰۰ میلیمتر در سال بارندگی دارد این میزان در ارتفاعات آلپ  حدود ۲۰۰۰ میلیمتر در سال است. سه چهارم اتریش را کوهستان و یک چهارم آن را سرزمین های مسطح و هموار تشکیل میدهند اتریش دارای ۵ ناحیه کوهستانی است.

کشور اتریش دارای رودها و دریاچه‌های زیادی است .مهم ترین رودهای اتریش عبارت اند از :  دانوب، انس، این، دراو، رود دانوب طولانی ترین رود اروپا است است که حدود ۲۸۵۰ کیلومتر طول دارد که ۳۵۱ کیلومتر آن در خاک این کشور واقع است این رودخانه از جنگلهای های سیاه  آلمان سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از خاک اتریش و مرز شمالی مجارستان به دریای سیاه می ریزد.

رودهای دیگر از جمله مور، لخ، سالزاخ و تراون در این کشور جریان دارد کد که باعث رونق کشاورزی و دامداری در این مناطق شده است.  بزرگترین دریاچه اتریش دریاچه نوی زیدلر است که دارای ۳۱۹ کیلومتر مربع مساحت است دریاچه های دیگر  اتریش می توان به سالز کامرگوت، آتر و کارنتیا اشاره کرد.

وین پایتخت اتریش

آنچه که وینی های برازنده به آن معروف شده اند «هنر دوستی» با قدردانی فرهنگی از همه زیبایی های زندگی است. این حس تنها در هنر درخشان وین مانند موسیقی، معماری، تئاترها ، کافی شاپ­ها و اشتیاق آنان برای رقص­های زیبا منعکس نشده، بلکه سایر حوزه ها را نیز در بر می گیرد برای مثال آیا شما می توانید در محدوده شهری سایر شهرها باغ­های تاکستان بیابید؟ شهر قدیم وین در سال ۲۰۰۱ در سایت میراث جهانی یونسکو ثبت گردید.

مکانی مفتخر به قصرهای دوره باروک، فروشگاه های شیک و تئاترهای مشهور، خانه اپرا و خیابان­های باریک پر پیچ و خم مربوط به دوره قرون وسطا که در حوالی قصر استفانزدم (کلیسای جامع استفان) با پیچ و تاب گسترده­اند، شهر قدیم وین تنها میرات ثبت شده در وین نیست. «شونبرن» نیز در سال ۱۹۹۶ به این لیست پیوسته است.

وین با جمعیتی در حدود ۱٫۵ میلیون نفر هنوز به عنوان یک نمایشگاه موزه حفاظت نشده است. مکان­های قدیمی بازسازی شده و مجدداً مورد بهره برداری قرار گرفته اند. ساخت و سازهای متنوع اخیر از کارخانه زباله سوز «هاندر واسر» گرفته تا «برج هزاره» به مکانهای ارزنده قرن ۲۱ می افزایند. در مرکز تاریخی پروژه هایی مانند «میوزیمز کوارتیر»ترکیبی از ارزش­های قدیمی و نوین را جهت ارتقای نمای شهری ارائه می نمایند.

عامل دیگر در به رسمیت شناسی وین از سوی یونسکو آن است که وین از قرن ۱۶ به عنوان پایتخت موسیقی اروپا در سطح جهانی شناخته شده است و همچنان موسیقی در وین در جریان است.

 

شما هنوز می توانید والس «یوهان استراوس» که می تواند دانوب گل آلود را به رودی آبی تعبیر می کند، بشنوید، تصور کنید در خانه اپرا در حال شنیدن قطعه «دون جیوانی» موزارت هستید و یا یکی دیگر از قطعه های زیبای او .

سپس صحنه نمایش را به طرف تاکستان های «هیوریخر» در آنسوی جنگل­های وین برای صرف یک لیوان نوشیدنی آخر شب و یک آهنگ احساسی باشکوه ترک می کنید یا از نوشیدنی و یا سازی الکترونیک در یکی از کافه های شهر لذت می برید، وین شهری است با فضایی مهیا برای کسب آرامش که تنظیمات شهری آن، آدمی را به منش سهل گیرانه­تری در زندگی نسبت به آنچه در سایر شهرهای مدرن قابل قیاس با آن یافت می شود، ترغیب می کند.

 

جغرافیای انسانی

جمعیت: بر اساس آخرین آمار منتشر شده جمعیت اتریش ۸/۷۴۷ میلیون نفر است. این کشور با کاهش نرخ رشد جمعیت مواجه است.

نژاد: با توجه به اینکه اقوام گوناگون در این کشور بوده اند اتریش دارای نژاد یکسان نیستند. که ۹۱ درصد شامل اقوام اتریشی، یوگوسلاوی سابق ۴ درصد،ترک ها ۱/۶ درصد، آلمان ها ۰/۰۹ درصد و دیگر  اقوام ۲/۴ درصد هستند.

زبان:  بیش از ۸۸ درصد مردم اتریش به زبان آلمانی صحبت می کنند که با لهجه های متفاوت بیان می کنند. و بقیه اقوام ترک ،صرب، کروات و مجار، چک و اسلاو به زبان مادری صحبت می کنند. زبان دوم اتریشی ها در مدارس، زبان انگلیسی است.

دین:مذهب کاتولیک از دین مسیحیت در این کشور غالب است. آزادی انتخاب مذهب یک حق قانونی اتریشی ها است حتی می توانند بدون مذهب باشند.

 

فرهنگ اتریش

اتریش دارای تمدنی دیرینه هستند.که در دوران گذشته و حال دارای فرهنگ بسیار غنی است. در گذشته به دلیل موقیت جغرافیایی علاوه بر اینکه مرکز بازرگانی بوده، محل تلاقی اقوام و فرهنگ گوناگون مردم اروپا بوده است.

مردم این کشور  زندگی خود را با جشن ها و فستیوالها ملی می گزرانند. چون بیشتر مردم مذهب کاتولیک دارند جشن های مذهبی زیادی برگزار می شود. جشن های دیگر جنبه محلی دارند و از عقاید و آداب و رسوم دوران قبل نشأت می گیرد. در تمامی این جشن ها مردم لباس محلی به تن می کنند و با اجرای نمایش حوادث گذشته را یاداوری می کنند.

اتریش مثل تمام کشورهای اروپایی، اعیاد کریسمس را جز بهترین روز های سال می دانند. شب کریسمس شمع روشن می کنند و سرود شب آرام در همه خانه ها خوانده می شود. در اتریش کریسمس را دو بار جشن می گیرند یکی در ۲۵ دسامبر و دیگری ۲۶ دسامبر که دید بازدید و خوردن خوراکیها در طول این دو روز ادامه دارد.

فرهنگ مردم وین

موسیقی در وین تنها بواسطه سنت کلاسیک مقدس آن تقویت نمی­شود، بلکه بواسطه شور و شعف مردم به والس نیز این حمایت صورت می پذیرد. والس یک «سه گاه» رقص کلاسیک آلمانی به نام «لندلر» است که وینی ها آنرا به نقطه قوت شهر پرپان بدل نمودند. مردی که والس را در سال ۱۸۱۹ به سالن رقص عوام آورد «جوزف لانر» رهبر یک باند کوچک موسیقی بود. وی یک ویولن نواز جوان بنام «یوهان استراوس» را به کار گرفت و والس را در مسیر جهش بزرگی قرار داد.

گروه کوچک بزرگ و بزرگتر شد تا به یک ارکستر تبدیل گردید. استراوس از گروه جدا شد تا هنر خویش را جداگانه شکل دهد، لانر با ناراحتی (والس جدایی را برگزار کرد. آن دو «تبرد والس» را برای مدتی طولانی برای اجرای عمومی در کافه های «پراتر» رهبری نمودند. این رقابت به شکلی دوستانه پایان یافت و استراوس والس (اداجیو) را در مراسم تدفین لانر نواخت.

 

طراحان مد اتریشی برای مدت­های مدید مفتخر به طراحی پارچه های ضخیم پشمی «لودن» بوده و به آن برش­های نوآورانه و رنگ­هایی درخشانتر از ژاکت­های سبز زیتونی و اورکت­های سنتی بخشیدند. تئاتر باشکوه «بورخ» به واسطه نمایش­های قدیمی اش با پارچه های نه چندان زیبا که بنا به نظر  «توماس برنارد»  اجرا گردیدند، هنوز ناخرسند است.

مجموعه سلطنتی باشکوه «هابز برخ» شامل شاهکارهای اروپایی هاست که بازدید از آنها را لذت بخش نموده است. شهر وین همچنان نقش برتر خود را در قرن ۲۰ ایفا می­کند. «کلیمت»، «شیله» و «کوکوشکا» از افرادی بودند که از نمایش عمومی این شاهکارها متعجب شده­اند. وین انتخاب­های شگفت انگیزی از موزه ها را ارائه می دهد و از نوع رفیع آن گرفته تا شکل متعجب­کننده آن، از هنر و فرهنگ والا تا نوشابه هلندی و تابوت­های قابل استفاده مجدد (بسیاری از این آثار می­توانند به طور رایگان و یا با صرف مبلغ ناچیزی به همراه وین کارت که در جایگاه­های اطلاعات توریست موجودند . بازدید شوند.)

برخی از موارد خوشبختانه بدون تغییر مانده اند: کالسکه­ها هنوز جهانگردان را حول شهر می گردانند، اسب سفید نریان «لیپیزانر» در مدرسه سوارکاری اسپانیایی ها می رقصد، کافه «کوندیتوری» هنوز انواعی از کیک­های خوشمزه پوشیده با مغز گردو را همراه با قهوه سرو می کند و فصل رقص هچنان نقطه کانونی و مهم در تقویم اجتماعی این شهر باقی مانده است.

 

در ماه­های ژانویه و فوریه «اپرن بال» در خانه اپرا و رقص ارکستر سمفونی در مرکز موسیقی وین در رقابت با یکدیگر به اجرا در می آیند. آوازه قنادان به واسطه قهوه های «زوکر با کریال» و «کافه زیدربال» پراکنده است. دکترها ، وکیلان و حتی رانندگان کالسکه ها شب ها را برای خود به استراحت و تفریح می گذرانند . سپس در ماه «می» نوبت به جشن­های بین المللی می رسد که با همراهی «لایف بال» و بزرگترین رویداد خیریه ایدز اروپا در شهر برگزار می شوند.

اقتصاد اتریش

اتریش دارای صنعتی توسعه یافته، نظام بانکداری پیشرفته، حمل و نقل و خدمات مدرنی است. دارای بازار آزاد اقتصادی پیشرفته و بالاترین رفاه اجتماعی است. از لحاظ تجاری با کشورهای اروپایی به ویژه آلمان در سطح بسیار بالایی است.

مهم ترین بخش اقتصاد اتریش مربوط به بانکی و خدمات بیمه در کشور های مرکزی، شرقی و جنوب شرقی اروپا می باشد و بیشترین سهم در تولید ناخالص داخلی را شامل می شود. شرکت های صنعتی اتریشی در بخش فولاد، آهن، صنایع شیمیایی و صنایع نفت گاز در سطح جهانی فعالیت می کنند. اما از شرکت های کوچک بین المللی محسوب می شوند.

به دلیل موقعیت جغرافیایی این کشور،صنعت کشاورزی اتریش کوچک است اما فوق العاده پیشرفته، که حدود ۸۰ درصد از نیاز های داخلی کشور را تأمین می کند. دارای مزارع کوچک و متمرکز است که محصولات بدست آمده نسبتاً گران است.

صادرات اتریش

کلاهای صادراتی اتریش شامل ماشین آلات، تجهیزات، خودرو و لوازم یدکی آن، کاغذ، مواد شیمیایی، آهن و فولاد،صنایع نساجی و مواد غذایی می باشد. بیشترین صادرات اتریش به آلمان با ۴۵ درصد ، ایتالیا با ۷ درصد، سوئیس با ۴/۵ درصد و هلند با ۴/۱ درصد می باشد.

صنعت جهانگردی اتریش

اتریش در بین کشور های جهان از لحاظ درامد جهانگردی در جهان مقام دوم را دارد. این صنعت نقش مهمی در اشتغال این کشور داشته بطوری که از هر ۵ نفر یک نفر در این زمینه مشغول است. یکی از صنایع پردرآمد کشور محسوب میشود که حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی را وارد کشور می کند.

رونق این صنعت مدیون مدریت صحیح، موقعیت جغرافیایی کشور، حضور سازمان های بین المللی در این کشور می باشد. بیشتر درآمد گردشگری اتریش از بخش ورزش های زمستانی مخصوصاً اسکی است.

سیاست اتریش

براساس قانون اساسی کشور در سال ۱۹۲۰، ساختار سیاسی این کشور ، دمکراسی پارلمانی است و دارای نظام اداری فدرال می باشد. اتریش دارای ۹ ایالت است که دارای مجلس و دولت مجزا مستقل می باشند. در اتریش رئیس جمهور بالاترین مقام سیاسی را داراست. که با رأی مستقیم مردم برای ۶ سال انتخاب می شود.

صدراعظم رئیس دولت و رهبر حزبی که بیشترین کرسی مجلس را شامل می شوند، است. رئیس جمهور دارای اختیارات متعددی است: تشکیل و تعطیلی پارلمان، انحلال پارلمان در شرایط خاص، انتصاب صدراعظم، تأیید و اتصاب وزرا،انتصاب قضات و اعضای دیوان محاسبات و دادگاه قانون اساسی کشور

رئیس جمهور فعلی اتریش الکساندر فن در بلن است که از  ۲۶ ژانویه سال ۲۰۱۷ کار خود را آغاز کرد.

قوه مقننه اتریش

قانون گذاری در اتریش در اختیار مجمع فدرال است. که از دو مجلس تشکیل شده است

• مجلس ملی: دارای ۱۸۳ عضو می باشد و با رأی مستقیم مردم برای یک دوره ی ۴ ساله انتخاب می شوند.
• مجلس فدرال: این مجلس ۶۴ عضو دارد. که اعضای آن از سوی مجالس ایالتی برای ۴ یا ۶ سال انتخاب می شود. این مجلس قوانینی که به تصویب مجلس ملی قرار گرفته مورد بررسی قرار می دهد.
  

  سیاست اتریش ( پارلمان این کشور)

تاریخ اتریش

از زمان­های دور وین چهار راهی برای مردمان مهاجر شرق و غرب اروپا بوده است. اولین ساکنان قابل شناسایی منطقه، بومی­های «ایلیریا» بوده اند که جزیره بالکان را با کشتی به مقصد دانوب ترک کردند. نژاد «سلت» ها که شهر «ویندوبونا» (سرزمین درخشان) را بنا نهادند. حدود سال ۵۰۰ قبل میلاد از فرانسه مهاجرت می کنند.

رومی­ها و بربری­ها

رومی­ها در قرن یک پس از میلاد به منظور دفاع از مرزهای شرقی اروپا از بریتانیا به اتریش رسیدند. سربازان رومی پادگان خود را در قسمت قدیمی شهر که به آن «هوهر مارکت» می گفتند بنا نمودند. آنها از مسئولیت خود مبنی بر دفاع در برابر تهاجم «توتنی ها» و اسلاوها غفلت نمودند. امپراطور «مارکوس آیورلیوس» آتش جنگ را بر ضد پرپرها برافروخت اما در ویندوبونا به دلیل مرض طاعون در سال ۱۸۰ بعد میلاد فوت کرد. صدها سال بعد و امپراطور دیگر رومی «پروپوس» سپاسگذاری نسل های بعدی را با گسترش تاکستان­ها در زمین­های شیب دار جنگل­های وین از آن خود نمود. امروزه «پروبوس خاسه» خیابانی در قلب تاکستان های «هور بخر» در «هیلخستاد» به ابتکارات وی افتخار می کند.

مسیحیت در قرن ۴ میلادی به وین رسید، اما در مقابل موج­های پیاپی جنگجویان بربری ناتوان بود. آتیلای تاتار در سال ۴۵۳ در وین پیشروی نمود، اما پیش از تکمیل پیروزی­هایش مرد، تا ۶۰۰ سال بعد گوت ها، فرنک ها، آوارها، اسلاوها و مجارها با وحشیگری راه تاتارها را ادامه می دادند. علیرغم همه این تباهی ها اولین کلیسا (روپرچست کیرخه) در سال ۷۴۰ میلادی ساخته شد. دو کلیسای دیگر به نامهای «ماریا ام خستاد» و «پیترز کیرخه» حین سلطنت «شارل مایه» بنا گردیدند.

فرمانروایی «بابنبرخ»

ثبات در سال ۱۱۵۶ و زمان بابنبرخ­ها بوجود آمد و به پادشاهان «باواریایی» که در بیرون راندن مجارها در یک قرن و نیم پیش موفق شده بودند، از طرف امپراطور روم مقدس مقام دوک موروثی اتریش اعطا شد.

 

اولین دوک  هنریخ ۲ جیشمیر خوت که اولین دوره طلایی وین را خلق نمود دربار خود را در منطقه ای که امروزه به آن «پلتز ام هاف» گفته می شود برپا نمود. هنر، تجارت و صنایع دستی با جذب مهاجران بازرگان و صنعتگر آلمانی رونق گرفت، وین به توقفگاه بین راهی مهمی برای شرکت کنندگان در جنگ­های صلیبی مبدل شد. راهب های ایرلندی و اسکاتلندی در مسیر خود به سمت اورشلیم صومعه «شاتستیفت» را بنا نهادند. فرمانروایی بابنبرخ کلیساهای جدید را بنا نمود. به طور خاص اولین «استفانز دوم»، چندین صومعه و اقامتگاه­های زیبا برای طبقه نجبا در امتداد شاهراه­های عریض بنا و دژهایی در محل کاخ آینده هافبرخ ساخته شدند.

در سال ۱۲۰۰ با تأمین مالی انگلیسی به شکل فدیه و به منظور آزاد نمودن پادشاه «ریچارد»، حلقه­ای از برج و باروها به دور شهر قدیم که امروزه به آن «رینگستراسه» گفته می شود ، بنا گردید. این عصر، دوران بزرگ نوازندگان سیار و آغاز سنت دیرینه موسیقیایی وین بود.

هابزبرخ­ها

در سال ۱۲۴۶ و در زمان مرگ «فردریخ» ستیزه جو رشته اتحاد مردان باینبرخ از هم گسست و کشور به دست «اوتوکار ۲» در بوهمیا افتاد. اوتوکار بر خلاف اجدادش که آرامش به زحمت بدست آمده شهر را با جنگ­های منتخب با بارونها­، فریفتن زنان شهرنشین و فرار از جنگ با ابزار فتنه انگیزی بهم می زدند، در میان وینی ها محبوب بود.

 

او قسمت­هایی را به «استفانزدم» اضافه نمود و از هافبرخ آغاز کرد. به نظر نمی­آمد که مردم سپاسگذار پادشاه جدید ژرمن باشند. شهر مورد توجه «رودولف ون هابزبرخ» قرار گرفت . مردم از اتوکار حمایت کردند اما رادولف در سال ۱۲۷۸ پیروز شد. تاریخ وین برای قرن­ها پس از پیروز شد. تاریخ وین برای قرن­ها پس از آن صحنه مقابله همیشگی میان دیدگاه هابزبرخ­ها از عظمت و پیروزی­های جهانی و سلیقه شهروندان برای یک زندگی آرام بود.

خواستگاه های مبهم

برای سلسله ای که فرمانروایان را به آلمان، اتریش، مجارستان، بوهمیا، اسپانیا و سایر کشورها عرضه می کرد هابزبرخ­ها خاستگاه­های مبهمی داشتند. خانه نام خود را از قصر هابزبرخ ها و یا «هابیسبرخ» (کاخ هاوک) و یا از رود «آر» در سویس کنونی که توسط «ورنر» اسقف استراسبورگ و برادرش «کونت رادبوت» ساخته شده ، گرفته است.

در زمان سلطه «ماکسیمیلیان یک»، «کارل ۵» و «فردینال یک» و زمانیکه هابزبرخ­ها به ساختمان امپراطوریشان عظیمت کردند، وین به شکل دردناکی مورد غفلت واقع شد. محبوبترین حکمرانان افرادی بودند که ماندن در خانه را انتخاب می کردند، «رادولف در استیفتر» (موسس) دانشگاهی را در سال ۱۳۶۵ تاسیس نمود و استفاتز دوم ساخته شده به سبک رومی را به ساختار گوتیک امروزی آن برگرداند.

«فردریخ ۳» کار را تمام کرد و مجوز روم را در سال ۱۴۶۹ برای جایگاه اسقفی وین بدست آورد. مقبره وی شهادت می دهد که از آن فردریخ است زیرا بر روی آن عبارت و رویای وی نقش بسته است که: فرمانروایی بر دنیا به عهده اتریش گزارده شده است.

تمام اتفاقات قرن ۱۵ خوشایند و درخشان نبود: در ۱۴۲۱ بیش از ۲۰۰ یهودی زنده در محله شان در حوالی «جودن پلتز» سوزانده شدند و باقی آنها از شهر اخراج گردیدند. پادشاه مجارها «ماتیاس کوروینوس» وین را از سال ۱۳۸۵ تا ۱۴۹۰ اشغال کرد. وی به خاطر جملاتش به یاد ماندنی شده که : «بگذارید سایرین بجنگند، زمانی که شما در اتریش در حال هماهنگی برای ازدواج­هایتان هستید» و یا «آنچه مریخ به دیگران می بخشد، شما از ونوس دریافت می کنید».

منابع حاکی از مهارت هازبرخ­ها در گسترش امپراطوریشان بواسطه ازدواج­های مدبرانه بیشماری هستند که میان دوک ها و شاهدخت ها صورت می گرفت، سیاستی که منافع بسیاری برای ماکسیمیلیان یک به همراه داشت. (۱۵۱۹-۱۴۹۳)

با تسریع حرکت در موقعیتی که گوت­ها و مجارها در آن مکان متوقف می شدند، امپراطوری عثمانی تحت تسلط سلیمان بزرگ محاصره فلج کننده ای را در وین و در سال ۱۵۳۹ ترتیب دادند. حومه شهر ویران شد اما شهر قدیم حفظ گردید و ترک­ها در نهایت مجبور به عقب نشینی شدند.

در اصلاحات قرن ۱۶ و جنگ ۳۰ ساله متعاقب آن شهر به خاکریزی از کلیساهای کاتولیک بدل شد. با استقامت ترکان مسلمان وین عبادت پروتستان ها را در سال ۱۵۷۷ ممنوع دانسته و حمله پروتستان سوئدی «گوستاو آدولف» را در سال ۱۶۴۵ دفع نمود.

یهودی­ها اجازه بازگشت به شهر را یافتند. در سال­های دهه ۱۶۲۰ در منطقه کلیمی ها و در سرزمین باتلاقی کنار رود «لئوپوستاد» اقامت گزیدند.

امپراطور «لئوپولدیک» فردی بود که وین را به دوران درخشان باروک، ضیافت معماری و موسیقی که به سختی و به منظور مقابله با طاعون خطرناک سال ۱۶۷۹ و محاصره عثمانی ها در ۱۶۸۳ متوقف شده بود، هدایت نمود.

سرباز بزرگ و شاهزاده خردمند «یوجین ساوی» به خاطر پیروزی هایش بر ترکان مبلغ هنگفتی را به منظور ساخت و بازسازی کاخ مجلل «بلودر» پاداش گرفت. «آیرسپرخها»، «شوارزنبرخ­ها» و «لیختن شتاینها« درخواست کاخ­هایی بسیار ساده­تر اما به زیبایی نوع قبل آن مطرح نمودند. کارل ۵ مدعی تاج و تخت اسپانیایی، با سبکی بیشتر اسپانیایی با تشریفات سخت گیرانه متعلق به دربار اسپانیایی به وین بازگشت.

بازسازی «ابی کلاستر نییور» قرن ۱۲ در سبک باروک تلاشی بود. برای خلق نسخه اتریشی ال اسکورپال، به طور مشابه کلیسای عظیم کارنز «کارلز کیرخه» اصولاً قصد رقابت با کلیسای «سنت پیتر» روم را داشت . در رقایت با ورسای «کاخ هافبرخ» گسترش عظیمی را تجربه کرد که شامل توسعه ساختمان مدرسه سوارکاری اسپانیایی و کتابخانه ملی بود، تغییر وین به شهری به سبک باروک به طور عمده بر دوش سه معمار اتریشی بود : «جان برنارد فیشر ون ارلاچ»، پسرش «جوزف امانوئل» و «جان لوکاس ون هیلدر برانت».

شاهزاده یوجین ساوی (۱۶۶۳-۱۷۳۶)

طبیعتاً باور ناپذیر است که وینی­ها تعداد اندکی قهرمان موثق وطنی داشته باشند. بزرگترین آنها مردی فرانسوی است که به وطن پرست اعلی اتریشی ها بدل شد. با آمیزه منحصر بفردی از شجاعت نظامی، ملایمت انسانی و فرهنگی شاهزاده یوجین ساوی در سال ۱۶۶۳ در پاریس بدنیا آمد. وی در کسب مقام نظامی در کشور خودش و تحت حکومت لوئیس ۱۴ موفق نبود. شاهزاده مدتی را در یک صومعه گذراند و پس از آن به منظور جستجوی بخت و اقبالش به اتریش رفت . وی در سال ۱۶۸۳ و درست در زمان کمک به کمپین مخالف ترکها به وین رسید. وی ۳۰ سال برای اتریش در مقابل عثمان­ها و فرانسوی­ها با درخشش تمام در مقام سپهبد ، در سال ۱۶۹۷ مبارزه نمود، قامتی کوتاه داشت و همواره لباس فرم قهوه ای ضخیمی بر تن , ساده مانند راهب ها بود. وی نزد سربازانش به «راهب باشلق پوش کوچک» معروف بود.

ماریا ترزا و ناپلئون

پس از تب ساخت پروژه های ساختمانی که تلاش­های امپراطوری مردانه هابزبرخ­ها را به اوج رساند، وینی ها از اینکه قادر بودند در سایه مادرانه ماریا ترزا آرام بگیرند، خوشحال بودند. (۱۷۸۰-۱۷۴۰)

او وارسته، گرم، یا احساس و مادر ۱۶ کودک بود که احساس خطاناپذیری نسبت به شهروندان پایتختش داشت. وی یک حامی علاقمند به هنر و خصوصاً موسیقی بود. عاشق این بود که در کاخ جدیداً تکمیل شده اش (شونبرن) کنسرت و اپرا برگزار نماید. گرچه ترجیح بیشتر وی قصر هافبرخ ساده و عاری از تجمل بود. رهبر ارکستر وی «کریستف گلاک» بود، «جوزف هایدن» جوان در گروه اگر پسران وین آواز خواند و «ولف گانگ آمادئوس موزارت» ۶ ساله قلب ماریا ترزا را تصاحب نمود. در سال­های بعد این سه آهنگساز «حلال»، «هایدن» و «موزارت» آوازه وین را به عنوان شهر موسیقی پراکندند.

 

ماریا ترزا وینی ها را با حس کاذب امنیت آرام ساخت. پسرش «جوزف ۲ (۱۷۹۰-۱۷۸۰)» که بسیار جدی اما تامودب بود ایشان را بدلیل بی میلی آگاهانه نسبت به انقلابی که در پیش رو بود نگران ساخت. او به سمت اصلاحات دور رس خیز برداشت، زندگی را برای روستائیان، پروتستان­ها و یهودیان آسانتر نمود. اما وینی­های محافظه کار راضی نبودند. آنها وقتی دیدند که وی دیوارهای اطراف شهر قدیم را تخریب نمود وحشت زده شده و بواسطه سیستم بوروکراتیکی که وی برای اداره امپراطوری خود بکار گرفت، تحت تاثیر قرار گرفتند.

مردم احساس امنیت بیشتری با «فرانز ۲» عیب­جو و مخالف اطلاحات داشتند، وی اخبار فرانسه را به طور اختصاصی از مامور اجرایی خواهرش «جوزف ماریه آنتوئینت» دنبال می کرد. در خلال روابط دیپلماتیک میان اتریش و فرانسه، وینی ها با دیدن پرچم سه رنگ بیگانه که توسط مامور جمهوری فرانسه افراشته شده بود بیدرنگ آنرا تکه و پاره کردند. وقتی لشگر ناپلئون در نوامبر ۱۸۰۵ به وین رسید وینی ها جسارت کمتری از خود نشان دادند و امپراطور فرانسه به سمت کاخ مورد علاقه ماریا ترزا (شونبرن) برای کسب پیروزی های بیشتر در «آسترلیتز» براه افتاد.

بار دیگر سلاح محرمانه هابزبرخها در سیاست خارجی یعنی ازدواج­های زیرکانه سیاسی وارد بازی شد. در سال ۱۸۱۰ با مبلغ پس اندازی که به امپراطوری تحویل شد، امپراطور فرانز تردیدی مبنی بر به ازدواج در آوردن دخترش «ماریه لوئیزه» با دشمنش ناپلئون نداشت، وینی ها اعتراض نکردند و یک زندگی آرام را به جنگ بیشتر ترجیح دادند.

اتریش در خلال قرن ۱۹ میلادی

دوران ناپلئونی با یکی از باشکوهترین رویدادها یعنی کنگره وین و در سال ۱۸۱۵ توسط صدراعظم حیله گر فرائز ، «مترنیخ» پایان یافت، فردی که عصر پس از جنگ اروپای ناپلئون را در هم پیچید و فراتر از اینکه شیطنت سیاسی را به مترنیخ واگذار کرده بود خوشحال بود و خود بر برگزاری مداوم ضیافت­ها، مجالس رقص و کنسرت­ها نظارت می نمود. بسیاری عنوان کردند که فراتر از مترنیخ بسیار موفقتر بوده است. این کنگره پیشرفتی نداشت «این جمله شاهزاده بلژیک «لیگنه» بود. «او (فرانز) تنها می رقصد »

برای ۳۰ سال بعد و حتی بیش از آن شهر با ایجاد زندگی دلپذیر برای طبقه متوسط و آریستوکراسی از طریق ایجاد فضاهایی چون «پارک پراتر» به عنوان تفرجگاه مورد علاقه خانواده سلطنتی آرام گرفت.

در این برهه به موسیقی بیشتر پرداخته شد. بتهوون عزیز آریستوکراسی و مشتاق ایجاد اصلاحات جهت رفع غفلت ننگین موزارت شد. سلیقه عموم بیشتر به سمت والس یوهان استراوس (هم پدر و هم پسر) متمایل بود. در سال ۱۴۴۸ وین به موج انقلاب ها که در سرتاسر اروپا در حمایت از استقلال ملی و اصلاحات سیاسی فراگیر شده بود، پیوست.

«فردینارد» از شیرین طبع­ترین و نیز کودن ترین امپراطوران هابزبرخ بود. زمانی که شنید شهروندان خشمگین در برابر کاخ هافبرخ راهپیمایی می کنند فریاد زد که: آیا آنها اجازه دارند که این کار را انجام دهند؟ او شهر را قبل از دریافت هرگونه پاسخی ترک کرد. مترنیخ مستبد از قدرت اخراج شد و مردم «تئودور لاتور» وزیر جنگ را از یک چراغ برق آویزان نمودند قبل از اینکه سربازان سلطنتی به شکل وحشیانه ای دستور اعدام وی را اجرا کنند.

فردیناند استعفا کرد و خواهر زاده خشن او «فرانز جوزف» جانشین وی شد. او از فشار زیاد و رفتار ظالمانه اش بر مردم آگاه بود. فرانز جوزف طی ۶۸ سال سلطنت بر دفاع از منافع خانوادگی و محافظت حداکثری از بسیاری از قسمت­های امپراطوری تمرکز نمود.

 

وین عرصه موفقیت متناقضی را به فرانز پیشنهاد می داد تا بواسطه آن افول گریز ناپذیر امپراطوری را هدایت کند. با توفیق در انقلاب صنعتی ، وی مشتاقانه «رینگستراسه» را با اقامتگاه­های با شکوه آریستوکراسی نوین سرمایه­داری گسترش داده و مناطق مسکونی را جهت رشد بورژوازی، توسعه بخشید.

آوازه نمایشگاه جهانی سال ۱۸۷۳ که تقریباً شهر را ورشکسته کرد، فراگیر شد و مردم از اروپا و امریکا برای بازدید خانه اپرای جدید، سالن کنسرت و تئاترها به اتریش آمدند. پیروزی های فرهنگی امپراطوری اتریش قبل از نابودی آن به شکل آثار جاودان در آمد.

 

«برامز، ماهلر، لهار و استراووس» موسیقی را خلق نمودند. در «گالری جدایی» گروهی از هنرمندان جوان سبک جدیدی از هنر را معرفی کردند که به «یوگنستیل» معروفند.

یک مخل آرامش به نام «زیگموند فروید» در دانشگاه پیشنهاد می کند که وینی ها عمق ناخودآگاهشان را در نقاط تاریکتر روان خود آزمون کنند. البته آنها توجهی نکردند همانطور که نخبگان در کافی شاپ­ها یا نارضایتی به آن پاسخ منفی دادند و شهر به والس ادامه داد.

فردی به نام «ادولف هیتلر» شهر را به دلیل عدم قطعیت، سرزنش یهودی ها و اسلاوهایی که در وین با مشکلات ساخته «آلمان­های واقعی» مواجه بودند، به نفرت دچار کرد.

پایان امپراطوری

فرانز جوزف به دلیل خودکشی پسرش «رادولف» در «میر لینگ» و قتل همسرش «الیزابت» با چاقوی یک قاتل در ژنو، مصیبت زده بود. اما زمانی که شنید وارث تاج و تختش «ارخدوک فرانز فردینارد» در سارایوو مورد اصابت گلوله قرار گرفته است، جبر گرا گردید.

جنگ جهانی (۱۹۱۴-۱۹۱۸) به امپراطوری هابزبرخ­ها خاتمه داد و وین را به لحاظ اقتصادی ویران نمود. وین سرزمین­های داخلی جمهوری های چک و اسلاوکی، مجارستان و قسمتی از لهستان، رومانی و آنچه که یوگسلاوی نام داشت را از دست داد. همه اینها برای اتریش ثروت اقتصادی و غنای فرهنگی به ارمغان می آوردند.

در حالیکه اپرای ملی می توانست به ریچارد استراوس به عنوان رهبر ارکستر ببالد، روح خلاق معماری قدیمی دوباره پدیدار گشت و شهر از تورم خزنده رنج می برد. شهر به لحاظ سیاسی قطبی شده و خیابانها صحنه درگیری بین کمونیستها و حامیان فاشیست حکومتی «انجلبرخ دولفاس» بود. وی در ۱۹۳۴ توسط یک نازی قانون شکن و در دفترش در «بال هاوس پلتز» به قتل رسید. جانشین او «کارت ون شوشنیگ» در براندازی حکومت موفق شد، اما پس از ۴ سال مجبور به تسلیم در برابر هیتلر برای الحاق اتریش به آلمان گردید.

در ۱۳ مارچ ۱۹۳۸ پیروزی­های هیتلر در ماریاه ایلفر ستراسه» از جانب وینی­هایی که وی را ناجی خود از کابوس سال­های اخیر می­دانستند، مورد حمایت واقع شد. اما او نقش ضد قهرمان را برای ۱۸۰ هزار یهودی شهر ایفا نمود. وحشیگری نازی­های اتریشی و ضرض ورزی بسیاری از شهروندان محلی حتی آنهایی که شاهد همکاریهای آنها در آلمان بودند را نیز شکه کرد. نابودی یهودی های وینی لکه ننگ بزرگی بر شهر بود و خلا بزرگ شونده ای را در زندگی خردمندانه و فرهنگ بین المللی وین بر جای گذاشت.

بی نشان

اقامتگاه هیتلر در شهر به یادگار نگاهداشته نشده است. نقل است که وی در هتلی در «ملامتستراسه» ۲۷ و در طبقه ای در «استومیرخاسه» ۳۱ اقامت گزید . اما امروزه از این مکان اثری برای نمایش در هیچ سایتی وجود ندارد.

روح شهر متعلق به جنگ جهانی دوم هنوز در بخش­های کوچکی از وین حفظ شده است. «جوزف بروکل» رهبر نازی مباشر در وین، به گوئبل ها اخطار نمود شاید بهتر باشد تا اجازه ادامه فعالیت کلوپ های طنز صادر شود. گرچه با بمباران سال ۱۹۴۵ همه آنچه طبع طنز نامیده می شد از میان رفت. پس از جنگ، وین هم مانند برلین به ۴ بخش تقسیم شد.

 

بخش قدیمی شهر تحت حاکمیت آمریکایی ها، روس­ها و انگلیسی­ها و فرانسوی­ها قرار گرفت. فقر از سوی رواقی ها و بازار سیاه فاسد جواب داده شد. بی طرفی اتریش پس از جنگ در سال ۱۹۵۵ به اثبات رسید و وین به میزبان مناسبی برای آژانس بین المللی انرژی اتمی، سازمان توسعه صنعتی سازمان ملل و اوپک بدل گردید.

اتریش در سال ۱۹۹۵ به اتحادیه اروپا پیوست. یکبار دیگر این شانس به وین داده شد که نقش فعالی در اروپا داشته باشد. گرچه با ورود حزب راستگرا در ائتلاف حکومتی اعتبار کشور برای رفتارهای سیاسی نامشروع دوباره مورد بررسی قرار گرفت و در سال­های بعد اتریش برخی از قوانین مهاجرتی شدیدا سخت گیرانه را در اتحادیه اروپا به تصویب رساند. وینی ها هنوز به سنت­های دموکراتیک اجتماعی اشان شدیداً وفادارند.

اتریش جناح چپ و راست را جدا نموده و هم اکنون توسط «گروس کوالیشن» حکمرانی می شود. حذب راست گرا علائمی از نابودی را نشان نمی دهد، حتی با مرگ رهبر پوپولیستش «یورخ هایدر» در تصادف ماشین سال ۲۰۰۸ تحصیل اهدافش در انتخابات منطقه ای ۲۰۰۹ تداوم یافت.

شاخصه های تاریخی

سال ۵۰۰ قبل از میلاد مسلت ها شهر ویندوبونا را ساختند.

قرن اول پس از میلاد: رومی­ها گریسون را بنا نمودند.

قرن­های ۴ تا ۹ میلادی تهاجمات بربری­ها رخ داد.

در سال ۷۴۰ میلادی روبرچست کیرڅه قدیمی ترین کلیسای مسیحی معروف ساخته شد.

۱۱۲۴-۱۱۵۶ بابنبرخ­ها به عنوان دوک های وین حکومت کردند، اولین کلیسای جامع «استفانز دوم» و پیش درامد کاخ هافرخ ساخته شد.

۱۲۷۸ «رادولف ون هازبربرخ» سلسله ۶۴۰ ساله را آغاز می کند.

۱۳۶۵ دانشگاه وین تاسیس می شود.

۱۴۲۱ تعداد ۲۰۰ یهودی سوزانده و کشته می شوند.

۱۵۲۹ وقع اولین حمله ترکها صورت می پذیرد.

۱۵۷۷ کلیسای کاتولیک اصلاحات پروتستان­ها را ممنوع می کند.

در قرن ۱۷ یهودیها به محله گلیمی ها محدود شده و سپس اجازه ورود به شهر را یافتند.

۱۶۸۳ دومین حمله ترک­ها دفع شد.

۱۷۴۰۱۷۸۰ ماریا ترزای محبوب خانه خود را در قصر شونبرن قرار می دهد و هایدن و موزارت وین را به پایتخت موسیقی بدل می کنند.

۱۷۸۰-۱۷۹۰ اصلاحات جوزف ۲ برای وبتی ها محبوب نبود.

۱۸۰۵ ناپلئون به وین رسید.

۱۸۱۵ کنگره وین اروپا را شکل می داد وقتی شاهزاده به خوشگذرانی مشغول بود.

۱۸۴۸ شورش کوتاه مدت، مترنیخ را از وین بیرون راند. امپراطور فرناندز توسط فرانز جوزف جایگزین شد.

(۱۸۴۸-۱۹۱۶) ۱۸۷۳ نمایشگاه جهانی شکوه وین را جشن می گیرد.

۱۹۰۰ زیگموند فروید کتاب «تعبیر رویاها» را می نویسد.

۱۹۱۴-۱۹۱۸ شکست در جنگ اول جهانی به امپراطوری اتریش پایان می دهد.

۱۹۳۴ نازی­های اتریشی «رایزن دو لفاس» را به قتل می رسانند.

۱۹۳۸ الحاق اتریش به آلمان.

۱۹۴۵–۱۹۳۹ جنگ جهانی دوم، بمب­های پیایی شهر را ویران نمودند.

۱۹۵۵ اتریش به عنوان کشور بی طرف شناخته شد.

۱۹۹۹ حزب آزادی راستگرا به ائتلاف حکومتی پیوست.

۲۰۰۵ اتریش ۵۰ امین پیمان کشوری و امین سال دومین جمهوری را جشن گرفت.

۲۰۰۹ وین ۲۰۰امین سالانه مرگ هایدن را جشن می گیرد.