- شمیران گشت | ویزای شینگن ، کانادا ، انگلیس ، استرالیا
شاید بتوان گفت که باواریای جنوبی جالبترین بخش کشور برای علاقمندان به تعطیلات باشد. این منطقه پر است از دهکده ها و کلیساهای گنبد پیازی با پس زمینه های الهی، جنگل ها و قله های مرتفع اینجا همان جایی است که «شاه دیوانه» لودویگ دوم قصرهای رومانتیک خود را در آن بنا کرده، و از نظر بازدیدکنندگان باواریا پادشاهی همچنان پابرجاست. حتی امروزه هم این منطقه به خود می بالد که ایالت آزاد باواریا نام داشته و پایتخت سلطنتی آن مونیخ است.
کلانشهر باواریا بطرز معجزه آسایی ویژگی های یک شهر بزرگ را با مشخصات یک شهر کوچک و سنتی ترکیب کرده است. مردمان این منطقه هنوز ناخودآگاه شلوارهای کوتاه و دامن های پرچین می پوشند، و در حالیکه به صدای سنج گروه های موسیقی خیابانی گوش می کنند، لیوان های نوشیدنی خود را بالا می گیرند.
مونیخ با وجود پس زمینه آلپ و موزه های و گالری های سطح بالا و پارک های عالی نه تنها بازدید کنندگان سرتاسر جهان بلکه ساکنین آتی خود آلمان را نیز جذب خود می کند. خوش شانس ترین آنها می توانند در شرکت های زیمنس یا BMW، باواریا موتور، مشغول بکار شوند.
شهر قدیمی در قرن ۱۰ توسط راهب ها تاسیس شد؛ مونیخ نامی است که راهب ها بر آن گذاشته و نماد اصلی شهر نیز تصویر یک راهب است. وقتی سلسله ویتلسباخ در قرن ۱۶ مونیخ را به پایتختی باواریا انتخاب کرد این شهر شکوفا شد.
بخش اعظم کاراکتر سلطنتی امروز شهر مربوط به همان سلطنت، بویژه پادشاهی شاه لودویگ اول است که از ۱۸۲۵ تا ۱۸۴۵ پادشاه بود. بجز آنکه این سلسه بخاطر «پادشاه دیوانه» معروف بود، در کل پادشاهان آن حامیان هنر، موسسان موزه و گالری ها، و طراحان بلندپرداز شهری بودند.
لودویگ سوم، آخرین پادشاه این سلسله، با پیروزی انقلاب مارکسیست در نوامبر ۱۹۱۸ رزیدنس مجلل اجداد خود را ترک کرد. چند سال بعد، در ۱۹۲۳، در مونیخ بود که ادولف هیتلر کودتای بیر هال (Beer Hall را راه انداخته، و حزب نازی او مونیخ را «پایتخت جنبش» خود می دانست، مونیخ که در جنگ جهانی دوم ویران شده بود خود را از دل خاکسترها بیرون کشیده و توانست در سال ۱۹۷۲ میزبان بازی های المپیک باشد. این شهر تلاش کرد تا با سیستم حمل و نقل عمومی، پیاده رو سازی مرکز شهر، و ساخت المپیاپارک خود را مدرنیزه کند.
خیلی نمی گذرد که بازدید کنندگان مونیخ خود را در مرکز آلنشتاد در این میدان بزرگ می بایند. مارین پلاتز نام خود را از مجسمه طلاکوب مریم باکره در بالای یک ستون گرفته، که در سال ۱۶۳۸ برای قدردانی از حفاظت از شهر در طول جنگ سی ساله ساخته شد. در طرف شمالی میدان Neues Rathaus (شهرداری جدید) به سبک گوتیک قرار دارد که سنتور آن در ساعت ۱۱ صبح، ظهر، و مارس- اکتبر تا ۵ بعداز ظهر نواخته می شود. سیتی هال City hall قدیمی و گوتیک در سمت شرق میدان اکنون به موزه اسباب بازی تبدیل شده است. از برج نزدیک سیتی هال، که با آسانسور قابل دسترسی است، و برج دیگری در پیتر کیرشه Peterskirche ، با بیش از ۳۰۰ پله، می توان منظره زیبای شهر را تماشا کنید.
در شبکه خیابان های بین مارین پلاتز و رزیدنس مادر همه کافه ها، هوف براهاوس Hofbrauhaus ، قرار دارد. ساختمان این کافه که بدستور دوک در قرن ۱۶ ساخته شده محبوب بازدید کنندگان خارجی است، هر چند انواع محلی این نوع کافه ها در اینجا بسیار است.
از مارین پلانز، شاهراه اصلی مونیخ، Kaufingerstrasse، به سمت غرب به کارلستور، یکی از دروازه های شهر، می رسد.
از بالای پشت بام های شمال شهر می توانید برج های دو قلو و گنبدهای پیازی کاتدرال مونیخ، قرائن کیرشه Frauenkirche (کلیسای بانوی ما)، به سبک گوتیک را ببینید. فضای داخلی این کلیسا بسیار بزرگ بوده، و چندین مقبره از سلسله ویتلسباخ در دخمه این کلیسا وجود دارند.
مارین پلاتز زمانی محل بازار شهر بوده، اما این بازار در حال حاضر به ویکتوالین مارکت Viktualienmarkt، مکانی پرشور با انواع میوه ها و سبزیجات و اسنک و نوشیدنی، منتقل شده است. بهترین مکان ها برای غوطه ور شدن در موزه تاریخ شهر Stadtmuseum (موزه شهر؛ سه شنبه – یکشنبه ۱۰ صبح- ۶ بعداز ظهر، هزینه ورودی؛ کافه هر روز ۱۰ صبح- نیمه شب) است، که انواع سازهای موسیقیایی و عروسک های خیمه شب بازی را به نمایش گذاشته، و دیگری Judisches Museum (موزه پیهودی؛ سه شنبه به یکشنبه ۱۰ صبح- ۴ بعداز ظهر، هزینه ورودی) است.
برای آگاهی بیشتر در مورد دیگر خدمات آژانس شمیران گشت همین حالا با ما تماس بگیرید .
ماء الشعیر در سرتاسر آلمان بیشترین طرفدار را دارد که البته اکثریت آنها در باواریا و پایتخت آن مونیخ هستند. یکی از بزرگترین فستیوال های نوشیدنی اروپا جشن اکتبر است. در شب این فستیوال همه برای صرف غذا و نوشیدنی دور هم جمع می شوند و دلیل اصلی این جشن ها ازدواج شاه لودویگ اول با پرتس ترسا در ۱۸۱۰ بوده است، این جشن در یک چراگاه بزرگ که نام Theresienwiese بخود گرفته برگزار شد، که امروزه هم این علاقمندان در همین دشت چادر زده و گروه های موسیقی مردم را سرگرم می کنند. شاید همه از شلوغی خوششان نیاید، اما رژه های بزرگ و رنگارنگ در روز آغازین جشن اکتبر را از دست ندهید.
حاکمان باواریا در طول قرن ها قصرهای ساده قرون وسطایی را به قصرهای مجللی با هفت حیاط تبدیل کردند. رزیدنس Rezidenz یکی از خانه های گنجینه اروپاست که نشان دهنده ثروت سلسله ویتلسباخ Wittelsbach، سلیقه خانوادگی آنها بعنوان کلکسیونر، و توانایی آنها برای بهره بردن از بهترین استعدادهای زمان می باشد.
بازدید کامل از اتاق های دولتی این خانه که اکنون به Residenzmuseum (هر روز آوریل اواسط اکتبر ۹ صبح- ۵ بعداز ظهر، اواسط اکتبر – مارس ۱۰ صبح – ۴ بعداز ظهر، هزینه ورودی) تبدیل شده تنها با دوبار تور دارای راهنما امکان پذیر است.
بخشهای مسکونی این رزیدنس نیز بازتاب سلایق شخصی حاکمان هستند. در این بخش یک گالری آبا و اجدادی (Ahnengalerie) با پرتره هایی از اجداد ویتلسباخ، آنتیگوار بوم رزیدنس برای کلکسیونی از مجسمه های آنتیک و نقاشی های دیواری از صحنه های باواری، و تالار سلطنتی (Kaiser’saal)، فضایی مجلل برای مراسم های دولتی، قرار دارند.
یکی از بخش های این مجموعه که نباید از دست بدهید، تئاتر کوویلس Cuvillies (هزینه ورودی)، یک سالن اجتماعات جواهر مانند به سبک باروک است. دیگری شاتسکامر Schatzkammer (گنجینه، هزینه ورودی)، یکی از مهمترین ها در نوع خود است که دارای نمونه های بی نظیری از جواهرات دست ساز طلا، نقره و سنگ های قیمتی از حدود ۱۰۰۰ بعد از میلاد تا قرن ۱۹ می باشد.
فرانسیس کوویلس، کوتوله و طراح با استعداد دربار، ساخته شد. اولین اجرای این سالن اپرای موتسارت در سال ۱۷۸۱ بود.
کوویلس تئاتر در اواسط قرن ۱۸ توسط بخشی از رزیدنس رو به میدان اودئون پلاتز است. ویژگی اصلی این میدان وجود تیاتینر کیرشه Theatinierkirche زرد خردلی، یکی از بهترین نمونه های معماری کلیسای پاروک، و گالری سبک ایتالیایی فلدهرن هاله Feldherrnhalle (تالار فرماندهان) است.
این تالار که در سال ۱۸۴۴ برای بزرگداشت موفقیت های ارتش باواریا ساخته شده بود، نقطه کانونی کودتای هیتلر در ۱۹۲۳ بود، و بعدها به زیارتگاه تازی ها تبدیل شد. در شمال این منطفه خیابان لودویگ اشتراسه قرار دارد که نام خود را از لودویگ اول، پادشاه معماری باشکوه این بخش شهر، گرفته است، این خیابان عریض به دانشگاه و منطقه پرشور و سرزنده اشواپینگ رسیده و در طاق پیروزی زیگستور Siegestor تمام می شود.
محبوبیت این بخش مونیخ تاحدی بخاطر نزدیکی به انگلیشر گارتن Englischer Garten، یکی از بزرگترین پارک های عمومی جهان، است.
این باغ انگلیسی که ۳ کیلومتر از هوفگارتن به سمت شمال کشیده شده و به رزیدنس چسبیده، و دارای نهرهای جاری از آلب است یک باغ ژاپنی، یک بنای گنبددار با منظره عالی از افق شهر، یک برج چینی یا یک باغ دارای گنجایش ۷۰۰۰ نفر و زمین های چمن وسیع برای انواع تفریحات از جمله حمام آفتاب می باشد.
منطقه غرب لودویگ اشتراسه Ludwigstrasse یکی از بزرگترین و غنی ترین مجموعه های موزه ها و گالری های هنری را در خود جای داده است حرکت اولیه توسط لودویگ اول انجام شد و او دستور ساخت چند عمارت نئو کلاسیک اطراف کونیگز پلاتز Konigsplafz را صادر کرد. این عمارات شامل کلیپتونک Glyptothek (سه شنبه – یکشنبه ۱۰ صبح- ۵ بعداز ظهر، پنجشنبه تا ۸ شب هزینه ورودی)، با کلکسیونی از مجسمه های یونانی و رومی، Staatliche Antikensammlungen (کلکسیون های دولتی آنتیک، همان ساعات؛ هزینه ورودی) با کلکسیون های برنز، گلدان، سرامیک، و جواهرات، و پروپیلائن Propylaen یک نسخه از دروازه نگهبانی جاده ای که به آکروپلیس در آتن می رود میباشد.
همچنین Stadtische Galerie im Lenbachhaus (سینی گالری در لنباخ هاوس، سه شنبه – یکشنبه ۱۰ صبح- ۴ بعداز ظهر، هزینه ورودی) در این منطقه قرار دارد که یک ویلای ایتالیایی با یک باغ زیباست. اینجا زمانی محل زندگی فرانتس ون لنباخ چهره نگار بوده و این گالری به نقاشی های مونیخ از قرن ۱۸ به بعد اختصاص یافته است. موضوع اصلی این گالری آثار پرشور و رنگارنگ اوایل قرن ۲۰ ام از گروه سوارکاران آیی به رهبری واسیلی کاندینسکی است.
اما نقطه ثقل منطقه موزه ها با سه گانه Pinakotheken (گالری های عکس)، به سمت شمال، شکل گرفته است. آلنه پیناکوتک Alte Pinakothek (گالری عکس قدیمی: سه شنبه ۱۰ صبح- ۸ شب، چهارشنبه – یکشتبه ۱۰ صبح- ۶ بعدازظهر، هزینه ورودی، روزهای یکشنبه بلیط ارزان) در قصر قرن ۱۹اُمی به سبک ونیزی یکی از برترین گالری های هنری اروپا با آثاری از قرون وسطا تا قرن ۱۸ بوده و پادشاهان سلسله ویتلسباخ کلکسیون های این گالری را گردآوری کرده اند. این گالری با کلکسیون جامع خود دارای آثاری از استادان قدیمی با تاکید روی بزرگان آلمانی همچون دورر، کراناخ، گرونوالد، و التیدوقر، که نقاشی نبرد الکساندر ۱۵۲۹ او پرشورترین صحنه های نبرد را در خود جای داده، می باشد.
نویه پیناکوتک Neue Pinakothek (گالری عکس جدید چهارشنبه ۱۰ صبح- ۸ شب، پنجشنبه، دوشنبه ۱۰ صبح، ۵ بعدازظهر؛ هزینه ورودی، یکشنبه ها بلیط ارزان) در یک عمارت پست مدرن باشکوه (ساخته شده در ۱۹۸۱) قرار داشته که بخاطر معمار آن الکساندر ون برانگا به آن پالاز و برانگا نیز گفته می شود. موضوع این گالری نقاشی و مجسمه های اروپایی بین قرن ۱۸ و اوایل قرن ۲۰ ام است.
این گالری نیز دارای آثار برجسته ای از هنرمندان آلمانی همچون کاسپر دیوید فردریش، صحنه های ژانر فرن ۱۹ کارل اشپیتز ریگ، و آثار امپرسیونیست های فرانسه مانند لوئیس گورنت و مکس لیبرمن میباشد. آثار لیبرمن را می توان با کارهای مانه و ون گوگ مقایسه کرد.
جدیدترین سه گانه پیناکوتکن که در سال ۲۰۰۲ افتتاح شد. پیناکوتکه مدرن Pinakothek der Moderne (کالری عکس مدرن؛ سه شنبه، یکشنبه ۱۰ صبح-۵ بعداز ظهر، پنجشنبه – جمعه تا ۸ شب هزینه ورودی، یکشنبه ها بلیط ارزان) است.
این عمارت مجلل خود دارای چهار گالری است. گالری هنر مدرن دولت باواریا دارای یک کلکسیون کم نظیر از آثار اکسپرسیونیسم های آلمانی و سورئالیسم های اروپایی تا اکسپرسیونیسم آبستره ها و پاپ آرت های آمریکایی قرن ۲۰ و ۲۹ می باشد. کل یک اتاق به پیکاسو اختصاص یافته است. گالری نویه زاملونگ چیزی را به نمایش گذاشته که گفته می شود یکی از جامع ترین کلکسیون های اشیاء طراحی شده از طراحی اتومبیل گرفته تا کامپیوتر است. گالری گرافیشه زاملونگ دارای مجموعه ای با بیش از ۴۰۰۰۰۰ طراحی و چاپ است و موزه معماری مجموعه ای بی نظیر از طراحی ها و ماکت های معماری را در خود جای داده است.
بزرگترین موزه مونیخ در منطقه موزه ها قرار داشته و در جزیره مخصوص خود در رودخانه ایسار است. Deutsches Museum (هر روز ۹صبح- ۵ بعدازظهر؛ هزینه ورودی) یکی از مهمترین موزه های علوم و تکنولوژی جهان و اصلی ترین جاذبه در نوع خود است. دهها بخش این موزه در شش طبقه مجموعه های جالبی را به نمایش گذاشته که تجربه ماندگاری برای بازدیدکنندگان خواهد داشت.
شما می توانید در این موزه روی یک موضوع خاص تمرکز کرده و یا صرفا میان کلکسیون های جالب آن همچون هواپیماهای قدیمی، لوکوموتیوها، قایق ها و وسایل نقلیه جاده ای قدم بزنید. علاوه بر یک افلاک نما بازسازی های واقع نما از یک معدن ذغال سنگ و نقاشی های ماقبل تاریخ روی دیواره های غار آلتامیرا در اسپانیا نیز در این موزه دیده می شوند.
تعداد معدودی از شهرهای میزبان المپیک به اندازه مونیخ در ۱۹۷۲ مجلل ساخته شدند. در آن زمان یک فرودگاه بزرگ در بخش شمالی شهر به یک مجموعه سطح بالا از امکانات ورزشی تبدیل شد. این پارک دارای تپه های مصنوعی است، و برج المپیا ۲۹۰ متری آن منظره زیبایی از تمام مونیخ تا آلپ را نشان شما می دهد. استادیوم و استخر شنا که امروزه نیز بسیار مورد استفاده قرار می گیرند همچنان زیر یک سازه چادر مانند هستند. روبروی مجموعه ورزشی المپیا، BMW Welt و موزه BMW جاذبه های مهمی برای دوستداران اتومبیل هستند. مونیخ برای میزبانی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ نیز برخی از زیباترین ساختمان های خود را ساخته، که آلیانز آرنا Allianz Arena ۶۰۰۰۰ نقره، معروف به یوفو، در حومه های شمالی شهر با پوسته ای شفاف که به سه رنگ سفید و قرمز و آبی می درخشد، یکی از آنهاست.
اشلوس نیمفنبورگ Schloss Nymphenburg (هر روز آوریل- اواسط اکتبر ۹ صبح-۶ بعداز ظهر، اواسط اکتبر – مارس ۱۰ صبح- ۴ بعدازظهر؛ هزینه ورودی در حومه های غربی مونیخ، یک قصر تابستانی باروک مربوط به سلسله ویتلسباخ بوده که ساخت آن از اواسط قرن ۱۷ شروع شده و در اواسط قرن ۱۸ تکمیل شده است. زیباترین فضای داخلی این شهر اشتاینترتر سال است، در حالیکه جناح جنوبی آن شوتهایتس گالری (گالری زیبایی ها) لودویگ اول، کلکسیون معروف او از پرتره زنان، قرار دارد. اصطبل های این قصر دارای مجموعه ای از کالسکه ها و درشکه های پرتزئین سلطنتی هستند، در حالیکه طبقه بالا مخصوص محصولات کارخانه چینی نیمفنبورگ (تا غروب باز است) است. پارک بزرگ این قصر (نا غروب باز است) ترکیب جالبی از سبک های منظره سازی فرانسوی و انگلیسی بوده و دارای چند عمارت کلاه فرنگی است که در زیبایی و دکوراسیون با خود قصر رقابت می کنند.
پرنس اوتو لودویگ فردریش ویلهم در سال ۱۸۶۴ به تخت پادشاهی نشست. اما بزودی مشخص شد که او عالم خیال را به واقعیت ترجیح می دهد. او از وظایف حکومتی خود روی گرداند، در دنیایی زندگی می کرد که اپراهای واگنر الهام بخش آن بود و به فرهنگ قرن ۱۸ فرانسه عشق می ورزید. اما در سال ۱۸۸۶ تمام آرزوهای او پایان یافته او به اتهام دیوانگی در سن ۴۰ سالگی از پادشاهی خلع شد. در عرض چند روز، جسد او و روانشناس مخصوصش در دریاچه اشتارنبرگ یافت شد، در حالیکه لودویگ شناگر زبردستی بود و آب دریاچه نیز تنها تا سطح کمر بود.
شاید قصرها و قلعه های زیبایی که بدستور شاه لودویگ دوم ساخته شده اند حکومت او را ورشکسته کردند اما سرمایهگذاری بلند مدت و مدیرانه ای بوده، و به پربازدید کننده ترین جاذبه های گردشگری آلمان تبدیل شدهاند. مهمترین آنها اشلوس نوشوانشناین (هر روز آوریل- سپتامبر ۹ صبح- ۶ بعداز ظهر، اکتیر – مارس ۱۰ صبح- ۴ بعداز ظهر، هزینه ورودی دارای تور) است که روی یک تخته سنگ بزرگ بالای یک تنگه ساخته شده است. ساخت این قصر در ۱۸۶۹ آغاز شد، و ظاهر آن بیانگر معماری قرون وسطاست، فضاهای داخلی این قصر الهام گرفته از محبوب لودویگ یعنی واگنر بوده و در تمامی آنها به اپراهای واگنر اشاره شده است، برخی از فضاهای داخلی مانند مینستل هال و ترون روم بسیار مجلل دکور شده اند، اما خود قصر هرگز بصورت کامل تمام نشده و لودویگ بدشانس تنها مدت زمان کوتاهی در آن زندگی کرد. بهترین منظره این قصر در محیط بکر اطراف آن از روی پل مارین برو که Marirnbruicke دیده می شود.
پایین نوشونشتاین قصر قدیمی تر اشلوس هونشوانگائو Schloss Hohenschwangau (همان ساعات، هزینه ورودی) قرار دارد که یک اقامتگاه تابستانی ویتلسباخ است که لودویگ کودکی خود را در آن سپری کرد. در میان جنگلهای آلبی تا شرق نوشوانشتاین اشلوس لیندر هوف Schloss Linderhof (هر روز آوریل سپتامبر ۹ صبح- ۶ بعداز ظهر، اکتبر – مارس ۱۰ صبح- ۴ بعداز ظهر، هزینه ورودی) زیباترین خلاقیت لودویگ، یک ویلای سفید و باشکوه در کنار کوهستان و در میان باغ های زیبای پلکانی است.
پرهزینه ترین پروژه «شاه دیوانه» روی جزیره ای در دریاچه کیمزی، بزرگترین دریاچه باواریا، در جنوب شرقی مونیخ ساخته شده است. اشلوس هرن کیمزی Schloss Herrenchiemsee (هر روز آوریل – اوایل اکتبر ۹ صبح- ۶ بعداز ظهر، اکتبر ۴۰/۹ صبح-۵ بعداز ظهر، نوامبر – مارس ۴۰/۹ صبح- ۴ بعدازظهر، هزینه ورودی) با الهام از ورسای ساخته شده، و حتی شامل یک تالار آینه ۱۰۰ متری است، اما مانند نوشوانشتاین ناتمام باقی مانده است. بین جاذبه های دیگر این منطقه می توان به یک موزه مخصوص لودویگ اشاره کرد.
مرکز بازی های زمستانی آلمان در دامنه بلندترین قله این کشور، زوگشپیتزه Zugspitze (۲۹۶۲) برای تعطیلات تابستانی هم محبوب بوده، و دارای فرصت های بیشمار برای علاقمندان به پیاده روی و کوهنوردی است. پارتن کیرشن شهر قدیمی تر بوده و خیابان اصلی آن دارای خانه های رنگارنگ است. گاو میش نیز دارای یک محله قدیمی زیباست، اما مرکز آن دارای مغازه ها و بوتیک های مدرن است، از اینجا رفتن به او بر آمرگائو Oberammergau آسان است. این دهکده نه فقط بخاطر تعزیه خوانی مسیح، که هر ۱۰ سال یکبار برگزار می شود، شهرت دارد بلکه چوب کارها و هنر نقاشی دیواری آن نیز بسیار معروف هستند. بالارفتن از زو گشپیتزه با تله کابین کار آسانی است. روزهایی که آسمان صاف است افراد زیادی برای تماشای مناظر زیبای آلپ تا ۲۰۰ کیلومتر انطرف تر به اینجا می آیند.
محیط اطراف شهر زیبا و کوچک برچسگادن که زمانی منطقه تابستانی محبوب خانواده سلطنتی باواریا بوده تمام جاذبه های آلپ باواریا را در خود جای داده است. خانه های رنگ شده، یک قصر سلطنتی کوچک، و مناظر زیبا از مشخصه های بارز این شهر هستند.
بعلاوه نشنال پارک هاوس، مرکز تشریحی پارک ملی در این شهر واقع شده که در محدوده آن از مناظر زیبا اما آسیب پذیر محافظت میشود. شکوفایی این شهر در گذشته به نمک وابسته بوده، و بازدید کنندگان می توانند از یک سفر مهیج در اعماق معادن نمک قدیمی Salzberwerk لذت ببرند.
همچنین میتوانید در بازدید خود از این منطقه یک سفر کوتاه از جاده کوهستانی به «لانه عقاب»، پناهگاه هیتلر در کیلشتاین Kehlstein با ارتفاع ۱۸۳۴ متر، داشته باشید که حالا به یک رستوران تبدیل شده است (مه تا اکتبر باز است).
نزدیکی پای کوه Dokumentation Obersalzburg (مرکز مستندات او بر سالزبورگ آوریل- اکتبر هر روز ۹ صبح – ۴بعداز ظهر، نوامبر – مارس سه شنبه – یکشنبه ۱۰ صبح – ۲ بعدازظهر، هزینه ورودی)، یک مرکز اطلاعات است که مستندات مربوط به ارتباطات رایش سوم در منطقه را به نمایش گذاشته است.
اما بهترین گزینه تفریحی در اینجا قایق سواری روی آبهای کریستالی کونیگزی Konigsee و تماشای منظره دومین کوه بلند آلمان، واتزمان (۲۷۱۳ متر)، و کلیسای گنبد پیازی سن بارتولومه St Bartholomna است.
دو شهر کوچک در غرب مونیخ ارزش بازدید را دارند. او گزبورگ Augsburg که در ۱۵ قبل از میلاد تاسیس شده و نام خود را از امپراطور آگوستوس گرفته در ۸۰ کیلومتری مونیخ بوده و در قرون وسطا، زمانیکه خانواده فوگر آن را به مرکز بانکداری اروپای مرکزی تبدیل کردند شاهد عصر طلایی خود بوده است. در این شهر، فوگرای Fuggerei، مجموعه ای از خانه های سالمندان، در نوع خود اولین بوده، و همچنان به بازنشسته های مستحق اختصاص دارد. او گزبورگ با خیابان ها و میدان های مزین به فواره های رنسانسی و خانه های نجیب زاده شهر باشکوهی بوده و نشانه های ثروت و افتخار آن را می توان در تالار طلایی را تهاوس و مبلمان مجلل کاتدرال شهر مشاهده کرد.
اولم Ulm درست آنطرف مرز باواریایی در خاک بادن ورتمبرگ، در ۸۰ کیلومتری غرب او گزبورگ قرار دارد. این شهر به مونستر Munster (صومعه) خود می بالد، زیرا دارای بلند ترین منار مخروطی جهان با ارتفاع ۱۶۱ متر، و مجموعه ای از بهترین آثار هنری در فضای داخلی می باشد. راتها وس گوتیک و رنسانسی اولم با ساختمان های ساده -Fischer Viertel (محله ماهیگیر ها) تفاوت فاحشی دارد.
در حدود ۷۵ کیلومتری شمال شرقی مونیخ، پایتخت قدیمی لندسهوت Landshut قرار دارد، که زمانی محل حکومت شاخه ای از خانواده ویتلسباخ بوده است. این شهر همچنان حال و هوای قرون وسطایی خود را حفظ کرده و در امتداد خیابان اصلی سنگفرش آن چندین عمارت طاق دار دیده می شوند. از قصر دوک نشین بالای شهر، و نیز منار مخروطی کلیسای سن مارتین، که با آجر ساخته شده و بلند ترین در نوع خود است، منظره کامل شهر دیده می شود. منظره زیبای این شهر پس زمینه مراسم ازدواج دوک وقت با یک پرنسس لهستانی در ۱۴۷۵ بوده است.
در زبانه تلاقی سه رودخانه دانوب، این، و ایلز درست در مرز با اتریش، پاسائو Passau دارای متفاوت ترین منظره در مقایسه با سایر شهرهای آلمان است.
قلعه وسته اوبرهاوس Veste Oberhaus که توسط پرنس اسقف شهر در ارتفاعات سر سبز ساخته شده حالا به یک موزه منطقه ای تبدیل شده است. خانه های رنگی پاسائو اطراف رزیدنس اسقف در مرکز شهر، راتهاوس با یک برج بلند، و کاتدرال، که دارای بزرگترین ارگ جهان است، ساخته شده اند.
رگنسبورگ در ۱۳۰ کیلومتری شمال مونیخ، بعنوان یکی از شهرهای سالم مانده در طول جنگ، دارای دیدنی های تاریخی بسیاری است. این شهر که توسط رومی ها برای محافظت از مرز در دانوب تأسیس شده، در قرون وسطا بزرگترین شهر در باواریا بوده، و هنوز ثروت بناهای باستانی خود در امتداد الگوی شبکهای خیابان ها و کوچه های رومی را حفظ کرده است. از نمونه های بی نظیر این شهر می توان به خانه برج هایی اشاره کرد که تاجران قرون وسطایی برای جای دادن ثروت و خانواده های خود ساختهاند. حدود ۳۰ نمونه از این بناهای فوق العاده هنوز سالم پابر جا ماندهاند. یکی از معروفترین آنها سازه Steinerne Brucke (پل سنگی)، یک شاهکار مهندسی قرون وسطایی روی دانوب است که در اواسط قرن ۱۲ ساخته شد.
از روی این پل می توانید منظره زیبای شهر مربوط به دوران قرون وسطایی آن را ببینید: آنطرف دروازه و برج ساعت کاتدرال رگنسبورگ دیده می شود، که زیباترین بنای گوتیک در باواریاست ساخت این کاتدرال در قرن ۱۳ شروع شده و در قرن ۱۹ با افزودن مناره های مخروطی به پایان رسیده است.
مجسمه «فرشته خندان: این کاتدرال، و مجموعه شیشه های ویترای آن شهرت بسیاری دارند. معروفترین خانواده این شهر از سلسله تورناند تاکسیس است که بخاطر خدمات پستی قابل اعتماد در قرن ۱۶ شهرت یافته است. سبک زندگی مجلل این خانواده در قصر تورن اوند تاکسیس Schloss ‘Thurn und Taxis (فقط با نورهای دارای راهنما اواسط مارس – اکتبر هر روز ۱۱ صبح، ۲، ۳، ۴ بعداز ظهر، یکشنبه ۱۰ صبح، ۱ بعداز ظهر، نوامبر – اواسط مارس شنبه- یکشنبه ۱۰ صبح، ۱۱ صبح، ۲، ۳ بعداز ظهر، هزینه ورودی) به نمایش گذاشته شده است. این تور شامل بازدید از ایوان زیبای قرون وسطایی نیز می شود.
بالای دانوب و در فاصله کوتاهی از رگنسبورگ معبد سفید نئو یونانی والهالا Walhalla (هر روز آوریل- سپتامبر ۹ صبح- ۴۵/۵ بعداز ظهر، اکتبر ۹ صبح- ۴۵/۴ بعداز ظهر، نوامبر – مارس ۱۰ صبح- ۴۵/۱۱ صبح، ۴۵/۳ – ۱ بعدازظهر، هزینه ورودی) قرار دارد که به دستور شاه لودویگ اول باواریا در سال ۱۸۴۲ به افتخار قهرمانان آلمان ساخته شده است.
ساخت بیش از ۱۲۰ مجسمه نیم تنه این معبد که در روزهای اوج ناسیونالیسم آلمان ساخته شده اند یا تندیس شاه هنری فولر از قرن ۱۰ شروع شده و همچنان به آنها اضافه می شود، از مجسمه های جدید این مجموعه می توان به صوفی شول اشاره کرد. او یک دانشجوی مونیخی بود که بدلیل مقاومت در برابر رژیم نازی اعدام شد.
در کلهایم Kelheirth، در حدود ۳۲ کیلومتری بالای رگنسبورگ، یک شاهکار قرن ۱۹ دیگر با منظره زیبایی از رودخانه های دانوب و آلتمول دیده می شود. تالار Befreiungshalle (تالار آزادی) یادبودی است برای پیروزی آلمان ها بر ناپلئون در سال ۱۸۱۳.
رودخانه دانوب بعد از گلهایم از میان یک تنگه سنگ آهکی زیبا میگذرد که صومعه ولتنبورگ Weltenburg در آنجا ساخته شده است؛ کلیسای آن یکی از زیباترین نمونه های معماری باروک در باواریاست، صخره های سنگ آهک در تمام دره آلتمول، یک حومه آرام که بخش اعظم آن در منطقه پارک حفاظت شده قرار دارد، کشیده شده اند. پایتخت این دره شهر کوچک و زیبای ایشند Eichstatt با یک کاتدرال و ویلاهای روکوکو پاستلی است.
جنگل وسیع باواریا که در امتداد مرز با جمهوری چک به «بام سبز اروپا» شهرت دارد، چندان برای بازدید کنندگان خارجی شناخته شده نیست. اما بین خود آلمانیها محبوبیت بسیاری دارد. بیشه های مملو از درختان سوزنی تمام منطقه را پوشانده، و در قله ۱۴۵۶ متری گروسر آربر Grosser Arber به اوج میرسند. این قله از طریق تله سیژ قابل دسترسی است. بخشی از این جنگل به پارک ملی اختصاص دارد، و پوشش گیاهی آن مفصلاً در مرکز Hans-Eisenniann-Haus در نزدیکی نوشونائو Neuschonau معرفی شده است.
این مطلب چقدر مفید بود؟
برای امتیاز دادن به آن روی ستاره ها کلیک کنید!
میانگین امتیاز 4 / 5. تعداد آرا: 23
تاکنون رأی داده نشده ! اولین کسی باشید که این مطلب را ارزیابی می کنید
